”50 ਲੱਖ…ਤਸੀਹੇ, ਬੰਦੂਕ ਦੀ ਨੋਕ, ਜਾਨ ਦਾ ਖੌਫ”, US ਤੋਂ ਡਿਪੋਰਟ ਹੋ ਕੇ ਪਰਤੇ ਯੋਗੇਸ਼ ਨੇ Dunkey Route ਦੀਆਂ ਖੌਫਨਾਕ 13 ਵੀਡੀਓਜ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਸਾਂਝੀਆਂ
Dunkey Route : ਡੰਕੀ ਰੂਟ, ਕਿੰਨਾ ਖੌਫਨਾਕ ਤੇ ਡਰਾਉਣਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਡੌਂਕਰ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਲੁੱਟਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤਸੀਹੇ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ? ਇਸ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਡੌਂਕਰਾਂ ਤੋਂ ਬਚ ਕੇ ਪਰਤੇ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਨੇ 13 ਵੀਡੀਓਜ਼ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਖੌਫਨਾਕ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਬਿਆਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਕੁਰੂਕਸ਼ੇਤਰ (Kurukshetra News) ਦੇ ਉਮਰੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਯੋਗੇਸ਼, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਏਜੰਟ ਨੂੰ 50 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਨੂੰ ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਯੋਗੇਸ਼ ਨੇ ਡੌਂਕਰਾਂ ਦੇ ਰਸਤੇ ਦੇ 13 ਵੀਡੀਓ ਸਾਂਝੇ ਕੀਤੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦੇ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਨੌਜਵਾਨ ਵਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੈਰ ਛਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ, ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜੇ ਅਤੇ ਸੜਕ ਕਿਨਾਰੇ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਰਾਤਾਂ ਗੁਜਾਰੀਆਂ ਗਈਆਂ। ਕੰਟੇਨਰ 40-50 ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਸਾਹ ਲੈਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸੀ।

ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਵਿੱਚ ਹਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ, ਰਿਹਾਈ ਲਈ 15 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ
ਉਸ ਨੇ ਹੱਡਬੀਤੀ ਬਿਆਨ ਕਰਦਿਆਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਏਜੰਟ ਨੇ 22 ਜੁਲਾਈ, 2024 ਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਕਰਕੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਟਿਕਟ ਬੁੱਕ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। 26 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ ਉਹ ਦਿੱਲੀ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ ਤੋਂ ਇੱਕ ਉਡਾਣ ਵਿੱਚ ਚੜ੍ਹਿਆ। ਉਸਨੂੰ ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਦੇ ਬਿਜੇਲ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ ‘ਤੇ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੂੰ ਹਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਏਜੰਟ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਦੀ ਰਿਹਾਈ ਲਈ 15 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ। ਮੁਲਜ਼ਮਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਲਗਭਗ ਡੇਢ ਮਹੀਨੇ ਤੱਕ ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ, ਵਾਰ-ਵਾਰ ਉਸਨੂੰ ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਸਿੱਧੀ ਉਡਾਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ। ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਜੰਗਲਾਂ ਰਾਹੀਂ ਅਮਰੀਕਾ ਭੇਜਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ। ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਤੋਂ, ਉਸਨੂੰ ਕਾਰ ਰਾਹੀਂ ਬੋਲੀਵੀਆ, ਪੇਰੂ, ਇਕਵਾਡੋਰ ਅਤੇ ਕੋਲੰਬੀਆ ਲਿਜਾਇਆ ਗਿਆ। ਕੋਲੰਬੀਆ ਵਿੱਚ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 1 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ।
ਕੋਲੰਬੀਆ ਤੋਂ ਉਸਨੂੰ ਪਨਾਮਾ ਜੰਗਲ, ਕੋਸਟਾ ਰੀਕਾ, ਨਿਕਾਰਾਗੁਆ ਅਤੇ ਗੁਆਟੇਮਾਲਾ ਰਾਹੀਂ ਮੈਕਸੀਕੋ ਲਿਜਾਇਆ ਗਿਆ। ਉੱਥੇ ਮੁਲਜ਼ਮਾਂ ਦੇ ਗੁੰਡਿਆਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬੰਦੂਕ ਦੀ ਨੋਕ ‘ਤੇ ਜਾਨੋਂ ਮਾਰਨ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 32 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ। ਘਬਰਾਹਟ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਪੈਸੇ ਦਿੱਤੇ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਮੈਕਸੀਕੋ ਤੋਂ ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਸਰਹੱਦ ਪਾਰ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਫੌਜ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ।
8 ਮਹੀਨੇ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ, ਫਿਰ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ
ਉਸ ਕੋਲ ਕਾਨੂੰਨੀ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਕਰਕੇ ਕੈਦ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ। ਅੱਠ ਮਹੀਨੇ ਹਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੂੰ 11 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਦੇ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ, ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਏਜੰਟਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਕੇਸ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਜਾਂਚ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ।
ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਉਸਨੂੰ ਕਾਰ ਰਾਹੀਂ ਪਨਾਮਾ ਦੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਿਆ। ਚਾਰ ਸੀਟਾਂ ਵਾਲੀ ਗੱਡੀ ਵਿੱਚ ਦਸ ਲੋਕ ਬੈਠੇ ਸਨ। ਖਿੜਕੀਆਂ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਰਾਤ ਨੂੰ ਭੱਜਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਗੱਡੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਨਾਮਾ ਦੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਉੱਥੇ, ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਡੋਨਰ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਇਹ ਡੋਨਰ ਪਿਸਤੌਲਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ AK-47 ਨਾਲ ਲੈਸ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਸਵੇਰੇ ਉੱਠਿਆ, ਡੋਨਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਤੁਰਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਭੱਜਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ।
ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਤਸੀਹੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ, ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਭੋਜਨ ਤੇ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਭੁੱਖੇ ਰਹੇ
ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਤਸੀਹੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ। ਉਸਨੂੰ ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਪਨਾਮਾ ਦੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਭੋਜਨ ਮਿਲਦਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਦਾਨੀ ਉਸਨੂੰ ਭੋਜਨ ਲਿਆਉਂਦੇ ਸਨ। ਉਸਨੂੰ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਵਾਰ ਚੌਲ ਮਿਲਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਨਹਿਰ ਅਤੇ ਨਦੀ ਤੋਂ ਪਾਣੀ ਪੀਂਦੇ ਸਨ। ਜੰਗਲ ਪਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਨਦੀ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚੇ, ਪਰ ਉੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚਾਰ ਦਿਨ ਕਿਸ਼ਤੀ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨੀ ਪਈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਉੱਥੇ ਲੁਕਣਾ ਪਿਆ।
ਚਾਰ ਦਿਨ ਲਗਾਤਾਰ ਮੀਂਹ ਪਿਆ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਨਦੀ ਸੁੱਜ ਗਈ ਅਤੇ ਠੰਡ ਆਪਣੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਢੱਕਣ ਲਈ ਕੱਪੜੇ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਭਾਵੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੈਗ ਪਨਾਮਾ ਦੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਖਾਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਠੰਡ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਬਹੁਤ ਖਰਾਬ ਸੀ। ਚਾਰ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਿਸ਼ਤੀ ਅਚਾਨਕ ਰਾਤ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਆ ਗਈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਨੀਂਦ ਤੋਂ ਜਗਾ ਕੇ ਕਿਸ਼ਤੀ ਵਿੱਚ ਬਿਠਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਲਗਭਗ ਛੇ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮੀਂਹ, ਠੰਡ ਅਤੇ ਤੇਜ਼ ਨਦੀ ਪਾਰ ਕੀਤੀ।
ਕੋਸਟਾ ਰੀਕਾ ‘ਚ 17 ਘੰਟੇ ਕੈਂਟਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਰਹੇ
ਨਦੀ ਪਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ 60 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਪੈਦਲ ਚੱਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਕੋਸਟਾ ਰੀਕਾ ਪਹੁੰਚੇ। ਉੱਥੇ ਠੰਡ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ। ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸਟਾਲ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੇ ਕੱਪੜੇ ਖਰੀਦੇ। ਦੋ ਜਾਂ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗੱਡੀ ਵਿੱਚ ਪੈਕ ਕਰਕੇ ਨਿਕਾਰਾਗੁਆ ਲਿਜਾਇਆ ਗਿਆ। ਫਿਰ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੈਕਸੀਕੋ ਤੋਂ ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਸਰਹੱਦ ‘ਤੇ ਲਿਜਾਣ ਲਈ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਕੈਂਟਰ ਵਿੱਚ ਬਿਠਾਇਆ ਗਿਆ। ਇਸ ਕੈਂਟਰ ਵਿੱਚ 40 ਤੋਂ 50 ਲੋਕ ਸਨ।
10 ਜਨਵਰੀ ਨੂੰ ਅਖੀਰ ਕਰਵਾਈ ਕੰਧ ਪਾਰ, ਫਿਰ ਹੋ ਗਏ ਡਿਪੋਰਟ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਕੈਂਟਰ ਵਿੱਚ ਬਿਠਾਇਆ ਅਤੇ ਬਾਹਰੋਂ ਤਾਲਾ ਲਗਾ ਦਿੱਤਾ। ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਬੈਠ ਕੇ ਬੈਠਣਾ ਪਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਕੈਂਟਰ ਵਿੱਚ ਇੰਨੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਜਗ੍ਹਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਲਗਭਗ 17 ਘੰਟੇ ਕੈਂਟਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਰਹੇ। ਕੈਂਟਰ ਵਿੱਚ ਸਾਹ ਲੈਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸੀ। 17 ਘੰਟਿਆਂ ਦੇ ਦਮ ਘੁੱਟਣ ਵਾਲੇ ਸਫ਼ਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 10 ਜਨਵਰੀ ਨੂੰ ਪੌੜੀ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਕੰਧ ਪਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਇੱਥੇ ਹੇਠਾਂ ਉਤਰੇ, ਫੌਜ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਅਤੇ ਹਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਟੋਰੇ ਵਿੱਚ ਉਬਲੇ ਹੋਏ ਗੁਰਦੇ ਦੇ ਦਾਣੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ। ਲਗਭਗ 8 ਮਹੀਨੇ ਹਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 11 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।