Spectrum Punjab Punjab's most credible source of news
Related Articles
26 ਸਾਲਾ ਲੜਕੀ ਦੀ ਕੰਪਨੀ ‘ਚ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਕਾਰਨ ਹੋਈ ਮੌਤ, ਦੁਖੀ ਮਾਂ ਨੇ ਬੌਸ ਨੂੰ ਕੀਤੀ ਭਾਵੁਕ ਅਪੀਲ
ਇਹ ਕੰਪਨੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦੇ ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਤੇ ਕਾਰਜ ਜੀਵਨ ਸੰਤੁਲਨ ਪੈਦਾ ਕਰੇ। ਪਰ ਹੁਣ ਮੁਕਾਬਲਾ ਇਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਵੱਧ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕ ਹੱਦਾਂ ਪਾਰ ਕਰਕੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ ਹਨ। ਛਾਂਟੀ ਵਰਗੇ ਸ਼ਬਦ, ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਹੀ ਸੁਣੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ, ਹੁਣ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀ ਘਟਨਾ ਬਣ ਗਏ ਹਨ। ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।
ਹੁਣ ਤੱਕ ਅਸੀਂ ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਕਾਰਨ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਮੌਤਾਂ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਰੋਸ਼ੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅਜਿਹੀਆਂ ਦਰਦਨਾਕ ਮੌਤਾਂ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਈਆਂ ਹਨ। EY ਪੁਣੇ ਦੀ ਇੱਕ 26 ਸਾਲਾ ਕਰਮਚਾਰੀ ਵੀ ਅਜਿਹੇ ਹੀ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਧੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਦੁਖੀ ਮਾਂ ਨੇ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਇੰਡੀਆ ਹੈੱਡ ਨੂੰ ਇੱਕ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਈਮੇਲ ਲਿਖ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਬੰਦ ਕਰਨ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਐਨਾ ਸੇਬੇਸਟੀਅਨ ਪਰਿਲ ਈਵਾਈ ਪੁਣੇ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਸੀ
EY ਪੁਣੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਅਕਾਊਂਟਿੰਗ ਕੰਪਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਗਿਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੇਰਲ ਦੀ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ 26 ਸਾਲਾ ਚਾਰਟਰਡ ਅਕਾਊਂਟੈਂਟ ਅੰਨਾ ਸੇਬੇਸਟਿਅਨ ਪੇਰਾਇਲ ਇਸ ਕੰਪਨੀ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਹੁਣ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਅਨੀਤਾ ਅਗਸਟੀਨ ਨੇ ਈਵਾਈ ਪੁਣੇ ਦੇ ਬੌਸ ਰਾਜੀਵ ਮੇਮਾਨੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਭਾਵੁਕ ਈਮੇਲ ਲਿਖੀ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਕੰਪਨੀ ਦਾ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਮੁੱਲ ਅਸਲੀਅਤ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਹੈ। ਕੰਪਨੀ ਵਿੱਚ ਬੈਕਬ੍ਰੇਕਿੰਗ ਦਾ ਕੰਮ ਚੰਗਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦੀ ਲੜਕੀ ਤਣਾਅ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਲੱਗੀ। ਆਖਰਕਾਰ ਜੁਆਇਨ ਕਰਨ ਦੇ 4 ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।
ਐਨਾ ਸੇਬੇਸਟੀਅਨ ਨੇ ਸਾਲ 2023 ਵਿੱਚ ਸੀਏ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਪਾਸ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹ ਮਾਰਚ 2024 ਵਿੱਚ ਈਵਾਈ ਪੁਣੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਉਸਦੀ ਪਹਿਲੀ ਨੌਕਰੀ ਸੀ, ਉਹ ਕੰਪਨੀ ਦੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ‘ਤੇ ਖਰਾ ਉਤਰਨ ਲਈ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਇਸ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਸਰੀਰਕ, ਮਾਨਸਿਕ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਸਿਹਤ ‘ਤੇ ਮਾੜਾ ਅਸਰ ਪਿਆ। ਅਨੀਤਾ ਅਗਸਟੀਨ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਨੀਂਦ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਤਣਾਅ ਵਿਚ ਸੀ। ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਉਹ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਰਹੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ ਕਿ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਕੇ ਉਹ ਸਫ਼ਲਤਾ ਦਾ ਰਾਹ ਲੱਭੇਗੀ।
ਵੀਕਐਂਡ ਤੇ ਵੀ ਦੇਰ ਰਾਤ ਤੱਕ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ
ਐਨਾ ਸੇਬੇਸਟਿਅਨ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਕਈ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਕਾਰਨ ਈਵਾਈ ਪੁਣੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅੰਨਾ ਦੇ ਬੌਸ ਨੇ ਉਸ ‘ਤੇ ਹੋਰ ਦਬਾਅ ਪਾਇਆ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਦਾ ਸਮਾਂ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਅਕਸਰ ਉਸ ਨੂੰ ਦਫ਼ਤਰੀ ਸਮੇਂ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਕੰਮ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਧੀ ਵੀਕੈਂਡ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਦੇਰ ਰਾਤ ਤੱਕ ਘਰੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀ ਖੁਦ ਉਸ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਂਦੇ ਸਨ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਉਸਨੂੰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਟਾਸਕ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਜਿਸਦੀ ਆਖਰੀ ਮਿਤੀ ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।
ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਕਰਮਚਾਰੀ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ‘ਤੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਏ
ਉਸ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੀ ਧੀ ਲੜਾਕੂ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਉਸ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਛੱਡਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਪਰ ਉਹ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਭਾਰੀ ਦਬਾਅ ਹੇਠ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ ਉਸ ਲਈ ਨਵਾਂ ਸੀ। ਭਾਸ਼ਾ ਨਵੀਂ ਸੀ। ਕੰਪਨੀ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਪਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਅੱਜ ਉਹ ਸਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹਨ। 20 ਜੁਲਾਈ 2024 ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਨੇ ਦੋਸ਼ ਲਾਇਆ ਕਿ ਈਵਾਈ ਪੁਣੇ ਦੇ ਕਰਮਚਾਰੀ ਉਸ ਦੀ ਬੇਟੀ ਦੇ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਹੋਏ। ਮੈਂ ਉਸ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਅਜੇ ਤੱਕ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ‘ਤੇ ਈਵਾਈ ਪੁਣੇ ਵੱਲੋਂ ਕੋਈ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਨਹੀਂ ਆਈ ਹੈ।